Aartsbisschop Simon heeft parochiefeest te Pervijze bezocht

Kloosterfeest Pervijze
 

Op 23 oktober 2011 rond 10 uur werd Aartsbisschop Simon, met de grote mandyas bekleed, plechtig ingehaald door drie diakens en Hegoumen Joan onder het klokkengelui.

Nadat de voorbereidingsgebeden waren voltooid en de hiërarch het volk had gezegend onder de acclamatie “Ton despotin ke archieri imon...” begon de hypodiaken Daniël met het lezen van de uren.

Nadat de aartsbisschop zich had bekleed met een schitterend nieuw blauw gewaad en hij zijn gedachtenissen had voltooid, kon de Goddelijke Liturgie aanvangen in het midden van de Kerk. De bisschop, omringd door de clerus, en het talrijk aanwezige volk uit verschillende delen van de aardbol, hief zijn handen ten hemel om de Geest van God af te roepen op het heilige dienstwerk dat zich zou gaan voltrekken.

De litanieën werden afgewisseld gebeden in het Nederlands en in het Slavisch, terwijl het koor alternerend zong in het Nederlands en het Frans.

Het Nederlandse koor werd dit jaar versterkt door de aanwezigheid van meerdere koorleden van Den Haag, waar Vader Thomas de geestelijke begeleider van is.

De intensiteit van het gebed werd steeds duidelijker voelbaar en de innigheid van de gezangen bracht de meest rusteloze harten tot de innerlijke vrede van Christus. De deelname aan de Heilige Mysteriën was dan ook zeer groot, daar de gelovigen zich intens verbonden voelden met hun Verlosser, maar ook met elkander. Het was een vreugde de schare kinderen met grote ogen vol verwachting te zien naderen tot de Bron van het Leven.

Na de slotzegen en het zingen van de felicitaties voor Zijn Heiligheid Kyril, patriarch van Moskou en geheel Rusland, voor onze zeer hooggewijde Heer en Vader Simon, voor het koningshuis en voor alle aanwezigen, nam de aartsbisschop het woord. Hij dankte alle gelovigen voor hun gebedsvolle aandacht tijdens de viering en vermelde dat de gordel van de Moeder Gods, welke bewaard wordt op de Athosberg, nu in Rusland ter verering wordt aangeboden, zodat ook de vrouwen, die geen toegang hebben tot de monnikenrepubliek, nu tot deze eerbiedwaardige reliek kunnen naderen. Hij voegde eraan toe dat ook in het klooster van Pervijze de Moeder Gods aanwezig is en haar beschermende sluier uitstrekt over alle gelovigen die er komen bidden.

Daarna vertelde hij over zijn dagen in Rusland, waarbij hij niet alleen de heilige Alexander Svirsky heeft bezocht, maar tevens met een bisschop Maximiaan een rondreis gemaakt heeft, waarbij hij Sovovki mocht bezoeken. Hij was er onder de indruk van de stilte en de strijd die de monniken voeren voor hun verlossing en tevens hoe zij vurig bidden voor de verlossing van heel de wereld.

Daarna dankte hij zijn hele eparchie voor de gebeden welke men tot de Almachtige had opgezonden voor zijn gezondheid, die nu enigzins hersteld is, maar waarbij hij zich moet in acht nemen en het rustig houden.

Hierop aansluitend dankte Archimandriet Thomas Zijne Eminentie voor zijn komst, maar vooral voor zijn liefde en toewijding. Daar Monseigneur gezien had onder welke moeilijke omstandigheden sommige monniken moeten leven, zal hij hopelijk gelukkig zijn hier, temidden van zijn soms lastige kinderen. Als dank voor zijn grote vaderlijke zorg werd hem een boeket aangeboden namens de parochie. Vader Archimandriet voegde er nog aan toe dat wij misschien wat te weinig dank zeggen. Daarom wilde hij dat nu heel uitdrukkelijk doen en  om zijn oprechte genegenheid voor de aartsbisschop aan te tonen bood hij hem een apart geschenk aan: een reliek van de Heilige Joannes Chrysostomos en een reliek van de Heilige Nicolaas. Met ontroering ontdeed de aartsbisschop zich van zijn mitra en kuste met diepe eerbied en vroomheid het kleine hem aangeboden kistje.

Nadat de gelovigen het kruis hadden vereerd, mochten wij genieten van spijzen, eveneens uit vele landen, en mochten wij van elkaar afscheid nemen als gelukkige mensen.